Biuletyn nr 2

Sprawozdanie z XXIX Zjazdu International Continence Society ( ICS ), Denver - 23-26.08.99.

Na Zjeździe przedstawiono 133 referaty w następujących sesjach tematycznych: nowości w urodynamice, leczenie zaburzeń czynnościowych mikcji, neurofizjologia, anatomia i fizjologia dna miednicy, zmiany w dnie miednicy pod wpływem ciąży i porodu, leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu, diagnostyka obrazowa, dysfunkcje cewki i dna miednicy, farmakologiczne badanie czynności układu moczowego, kliniczna urodynamika, leczenie nietrzymania moczu z parcia, problemy wieku starczego, prace eksperymentalne, neurologia.

Dominowała tematyka związana z nadaktywnym wypieraczem. Oprócz specjalnej sesji zorganizowano dodatkowe sympozjum i osobny wykład na temat możliwości farmakologicznego leczenia. Oksybutynina, dająca bardzo dobre wyniki w leczeniu nadaktywnego wypieracza jest często źle tolerowana przez pacjentów, zwłaszcza w starszym wieku, ze względu na uboczne objawy antycholinergiczne. Znacznie mniej objawów ubocznych daje Oksybutynina XL -preparat o przedłużon5ml działaniu, podawany 1x na dobę, niestety niedostępny u nas. Wiele prac poświecono nowemu lekowi, tolterodynie, który jeszcze niedawno był w fazie prób klinicznych. Jest to lek antymuskarynowy, częściowo działający na receptory M3 w pęcherzu, bardzo skuteczny i dający mniej objawów ubocznych w porównaniu z oksybutyniną (nie powoduje np. suchości w jamie ustnej). Tolterodyna jest już zarejestrowana w Polsce pod nazwą Detrusitol, tabletki 1 i 2 mg.

Myśli się również o stosowaniu w przyszłości małych aplikatorów, z których w sposób ciągły uwalnia się substancja czynna. Aplikatory te umieszczane byłyby bezpośrednio w pęcherzu 1 raz w miesiącu.

Jeśli chodzi o możliwości operacyjnego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet, koncentrowano się głównie na tym, aby dokładniej różnicować ISD (intrinsic sphincter deficiency) z nadmierną ruchomością cewki. i tak np. w typie III wysiłkowego nietrzymania moczu mogą być dwie zupełnie różne sytuacje: przewaga nadmiernej ruchomości nad ISD i odwrotnie - przewaga ISD nad nadmierną ruchomością cewki. Implikuje to oczywiście odmienne sposoby operacyjnego leczenia i wpływa na wyniki pooperacyjne.

W sesji urodynamicznej przedstawiono zmodyfikowaną metodę Valsalva Leak Point Pressure w celu określenia ISD, prostą, mało inwazyjną, o czym w następnym numerze "Wiadomości Urodynamicznych".