Biuletyn nr 2

Sprawozdanie z II Zjazdu International Children's Continence Society (ICCS), Denver, 22 - 24. 08.1999

Drugi Kongres ICCS odbył się w ramach "Continence Forum" wspólnie z International Continence Society (ICS) i International Urogynecological Association (ILTGA). Przedstawiono 57 referatów w 8 tematycznych sesjach. Tematy sesji były następujące: zaburzenia mikcji u dzieci, metody leczenia zachowawczego zaburzeń mikcji, leczenie chirurgiczne nietrzymania moczu u dzieci, epidemiologia, zagadnienia genetyczne, patofizjologia oraz leczenie moczenia nocnego. Ponadto zaproszeni wybitni specjaliści wygłosili 8 referatów, które poruszały między innymi zagadnienia fizjologii dolnych dróg moczowych, psychologicznych aspektów moczenia nocnego oraz aktualnie stosowanych metod farmakoterapii moczenia nocnego.

Kilka istotnych wniosków z przedstawianych prac: zaburzenia oddawania moczu u dzieci prowadzą do znacznych problemów psychologicznych. Moczenie nocne może być przyczyną gorszej samooceny dziecka, dlatego tak ważne jest wczesne wdrożenie skutecznego leczenia moczenia nocnego - co wpływa na poprawę samooceny dziecka.

W leczeniu niestabilności wypieracza przedstawiano wyniki leczenia farmakologicznego (oksybutynina, tolterodina), metod behawioralnych (trening pęcherza, biofeedback) oraz neuromodulacji. Skuteczność przez skórnej neuroelektromodulacji u 40 dzieci z niestabilnością wypieracza wyniosła 67,5%. Podkreślano brak objawów ubocznych oraz nieinwazyjność prezentowanej metody leczenia.

Moczenie nocne występuje w grupie siedmiolatków od 9,2% (badaniem objęto 8000 dzieci w Grecji) do 11,2% (383 dzieci we Francji). Wyniki z Korei prezentowały zbliżone dane liczbowe. Postulowano, aby dzieci z moczeniem traktowano jako niejednorodną grupę pacjentów - biorąc pod uwagę etiologię moczenia. Obecnie przyjmowaną najczęstszą przyczyną moczenia u dzieci jest nocna poliuria lub zmniejszona pojemność czynnościowa pęcherza moczowego z niestabilnością wypieracza lub bez niestabilności. z tego wynikają aktualnie stosowane metody leczenia.

Wprowadzenie doustnej formy desmopresyny (Minirin) do leczenia dzieci z moczeniem nocnym spowodowanym nocną poliurią pozwala zastąpić formę donosową leku (Adiuretin) u dzieci źle tolerujących krople lub u dzieci z alergią bądź częstymi infekcjami górnych dróg oddechowych (katar, obrzęk błony śluzowej nosa). Zwłaszcza, że skuteczność tabletek jest taka sama jak kropli do nosa, a podawanie leku znacznie łatwiejsze. Ponadto dzieci mające problem z połykaniem tabletek, mogą przyjmować lek w postaci rozkruszonej lub rozpuszczonej np. w soku owocowym, co nie wpływa niekorzystnie na wchłanianie leku z przewodu pokarmowego.

W licznych dyskusjach podkreślano konieczność kontynuowania badań mających na celu wyjaśnienie zarówno przyczyn dysfunkcji dolnych dróg moczowych jak i możliwości skutecznego ich leczenia oraz prowadzenia badań nad etiologią moczenia nocnego u dzieci. Być może następny kongres przyniesie nowe informacje, które przyczynią się do bardziej skutecznego leczenia zaburzeń oddawania moczu u dzieci.